Articles

ΟΧΙ ΣΤΟ ΚΑΠΝΙΣΜΑ

ΑΣΚΗΣΗ ΕΝΑΝΤΙΩΝ ΚΑΠΝΙΣΜΑΤΟΣ

Μετά από τόσες έρευνες , ανακοινώσεις, προειδοποιήσεις , αρρώστιες και θανάτους είναι αδιανόητο να καταλάβω ακόμα γιατί οι άνθρωποι συνεχίζουν να καπνίζουν. Ακόμα αναρωτιέμαι πως και γιατί ακόμα περισσότεροι νέοι ξεκινούν αυτή την πολύ άσχημη συνήθεια.

Οι περισσότεροι νέοι φαίνεται να το ξεκινούν από ¨μαγκιά¨ και παρασυρόμενοι από φίλους. Μαγκιά και εξυπνάδα τελικά όμως είναι όσοι δεν καπνίζουν. Προστατεύουν τους εαυτούς τους, τα παιδιά τους, την οικογένεια τους , τους φίλους τους και γενικά την δημόσια υγεία. Με το κάπνισμα θησαυρίζουν λίγοι και είναι αυτοί που έχουν τις καπνοβιομηχανίες ενώ συνάμα επιφορτίζουν τα συστήματα υγείας των χωρών τους. Το κάπνισμα επίσης λειτουργεί ως πρόδρομος για αρκετούς νεαρούς στην χρήση ναρκωτικών αναβολικών και άλλων ουσιών επικινδύνων για τον οργανισμό.

Οι αρρώστιες και τα επακόλουθα του καπνίσματος είναι γνωστά και δεν θα θέλαμε να επαναλαμβάνουμε τα ίδια. Το σχολείο και η πολιτεία έχουν τις δικές τους ευθύνες και θα πρέπει να εντείνουν στον τομέα τις διαπαιδαγώγησης και τις πρόληψης.

Το ερώτημα όμως είναι… ΕΣΥ ως γονέας τί κάνεις; Σήκω από την άνεση του καναπέ και βάλε το παιδί σου στον αθλητισμό. Η άσκηση επιδρά απίστευτα θετικά τόσο στην ψυχοσύνθεση του παιδιού όσο και στο σώμα του. Έρευνες έχουν δείξει ότι άτομα τα οποία αθλούνται πολύ δύσκολα οδηγούνται στο κάπνισμα. Επίσης έχουν δείξει ότι ακόμα και οι καπνιστές όταν βάζουν στην ζωή τους την άσκηση, άλλοι μειώνουν και άλλοι κόβουν το κάπνισμα.

Οι περισσότεροι γονείς θεωρούν ότι ο αθλητισμός μπορεί να επηρεάσει την απόδοση του παιδιού τους στο σχολείο. Είναι πολλά τα παραδείγματα αθλητών που έχουν αριστεύσει στο σχολείο και επίσης δηλώνουν ότι η άσκηση είναι ένας τρόπος να χαλαρώσουν μετά από συνεχόμενο διάβασμα.

Ο αθλητισμός και η άσκηση είναι ο καλύτερος τρόπος για να απομακρύνεται τα παιδιά σας από τέτοιες κακές συνήθειες και για σας να αλλάξετε τρόπο ζωής.

Πάμπος Χαραλάμπους

ΥΙΟΘΕΤΩΝΤΑΣ ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΣΥΝΗΘΕΙΕΣ ΓΙΑ ΕΜΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΑΣ

Πολλές φορές πιστεύουμε ότι η γνώση από μόνη της είναι αρκετή για να επιτύχουμε τους στόχους μας. Το να γνωρίζουμε όμως ότι κάτι είναι καλό για εμάς δεν σημαίνει απαραίτητα ότι θα το εντάξουμε στην καθημερινότητα μας. Και αντίστοιχα, το να γνωρίζουμε ότι κάτι δεν είναι καλό για εμάς, ίσως να μην μας δίνει από μόνο του τα κίνητρα για να το αποφύγουμε. Αν κρατήσετε στο αριστερό σας χέρι ένα πιάτο με βραστό μπρόκολο και στο δεξί σας χέρι ένα πιάτο με τηγανιτές πατάτες, τότε ίσως καταλάβετε καλύτερα τι ακριβώς εννοώ.

Η γνώση δεν είναι παρά μόνο το πρώτο βήμα. Ένα πρώτο βήμα ωστόσο, καθόλα σημαντικό. Αν για παράδειγμα δεν γνωρίζουμε τα οφέλη που έχει το μπρόκολο ή τους κινδύνους που ελλοχεύουν από την συχνή κατανάλωση τηγανιτών φαγητών, τότε σίγουρα δεν θα υπάρχει η σκέψη, η διάθεση και η πρόθεση για να κάνουμε το επόμενο βήμα. Αν από την άλλη δεν εφαρμόσουμε τις κατάλληλες στρατηγικές που απαιτούνται για να εντάξουμε και να διατηρήσουμε στην ζωή μας καλύτερες συνήθειες, τότε αναμφισβήτητα αυτό το επόμενο βήμα θα είναι εξαιρετικά δύσκολο, αν όχι και ακατόρθωτο.

Υπάρχουν δύο βασικοί παράγοντες που οφείλουμε να λαμβάνουμε υπόψη στην προσπάθεια μας για αλλαγή: ο παράγοντας «κατάσταση» και ο παράγοντας «στοχοθέτηση».

#1: Ο παράγοντας «κατάσταση»

Είναι Δευτέρα. Ύστερα από τις κραιπάλες του Σ/Κ κι αφού υποσχεθήκατε στον εαυτό σας ότι με το ξεκίνημα της εβδομάδας θα «συμμαζευτείτε», μπαίνετε δυναμικά στην νέα σας πραγματικότητα κάνοντας υγιεινές επιλογές, χαμηλές σε θερμίδες. Φτάνετε αισίως μέχρι τα το μεσημεριανό, χωρίς να λοξοδρομήσετε. Είστε αισιόδοξοι/ες ότι αυτή την φορά επιτέλους, θα καταφέρετε να χάσετε τα περιττά κιλά που σας συνοδεύουν εδώ και χρόνια. Ποιος ξέρει, ίσως αν συνεχίσετε έτσι να χάσετε και περισσότερα. Ίσως μέχρι το καλοκαίρι να αποκτήσετε το σώμα που πάντα ονειρευόσασταν!

Είναι ακόμα Δευτέρα. Επιστρέφοντας στο σπίτι μετά την δουλειά, κουρασμένοι/ες και σίγουρα πεινασμένοι/ες, το βλέπετε να σας περιμένει στον πάγκο της κουζίνας. Και να μην το βλέπατε, θα μπορούσατε να το μυρίσετε πριν καν κατεβείτε απ’ το αυτοκίνητο. Είναι το κέικ που φτιάξατε χθες το απόγευμα για τα παιδιά. Σας προκαλεί. Σχεδόν σας εμπαίζει. Κι όταν έρχεται τελικά η ώρα για το απογευματινό σνακ των παιδιών, η ίδια ώρα που απολαμβάνετε τον τελευταίο καφέ της ημέρας, τα δύο κομμάτια που θα έπρεπε να κόψετε, ξαφνικά γίνονται τρία. «Τι στο καλό», εκλογικεύετε. «Κι αύριο μέρα είναι».

Πολλές έρευνες δείχνουν ότι μία κατάσταση από μόνη της μπορεί να έχει πολύ περισσότερη επίδραση στην συμπεριφορά μας απ’ ότι η θέληση ή τα κίνητρα μας. Το πόσο ορατά ή προσβάσιμα είναι συγκεκριμένα ερεθίσματα μπορεί να μας οδηγήσει τελικά στην επιτυχία ή στην αποτυχία. Σε μια πολύ ενδιαφέρουσα έρευνα που έλαβε χώρα στο Πανεπιστήμιο του Cornell, οι ερευνητές τοποθέτησαν καραμέλες είτε πάνω στα γραφεία μελών του διοικητικού προσωπικού του Πανεπιστημίου, είτε περίπου ένα μέτρο μακριά τους. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι τα άτομα των οποίων οι καραμέλες είχαν τοποθετηθεί πάνω στο γραφείο τους κατανάλωσαν 48% περισσότερες καραμέλες. Το ίδιο συνέβη και όταν οι καραμέλες αντί να τοποθετηθούν ένα μέτρο μακριά, τοποθετήθηκαν μέσα στο συρτάρι τους και δεν βρισκόντουσαν συνέχεια εντός του οπτικού τους πεδίου.

Επενδύοντας επομένως, στο να βελτιώσετε το περιβάλλον γύρω σας, αυξάνετε και τις πιθανότητες να υιοθετήσετε πιο υγιεινές συνήθειες. Απομακρύνετε από κοντά σας πειρασμούς ή αρνητικές επιδράσεις. Εξαφανίστε από το σαλόνι το παιχνίδι που συνήθως οδηγεί τα παιδιά σας στο να τσακώνονται μεταξύ τους. Αντικαταστήστε το με ένα παιχνίδι που μπορούν να το χρησιμοποιούν και τα δύο τους ταυτόχρονα. Κρατήστε ορατά και προσβάσιμα πράγματα τα οποία σας κάνουν καλό: ένα καλάθι με φρούτα στον πάγκο της κουζίνας αντί για κέικ, μια σημείωση στην πόρτα του ψυγείου για να θυμάστε να κάνετε τις αναπνοές σας όταν αισθάνεστε ότι ετοιμάζεστε να χάσετε τον έλεγχο.

Αφού αποφασίσετε λοιπόν, ποιες παλιές, κακές συνήθειες πρέπει να φύγουν από την ζωή σας και ποιες καινούριες συνήθειες θα τις αντικαταστήσουν, το επόμενο βήμα είναι να πάρετε τον χρόνο και να προσαρμόσετε με προσοχή και προνοητικότητα το περιβάλλον γύρω σας.

#2: Ο παράγοντας «στοχοθέτηση»

Είναι απόγευμα Κυριακής. Έχετε ήδη περάσει πάνω από 50 συνεχόμενες ώρες με τα παιδιά σας. Το μόνο που θέλετε είναι να μπορέσετε να απολαύσετε ένα ζεστό τσάι πριν επιστρέψετε το πρωί της επομένης στην ρουτίνα της δουλειάς. Πάνω σε έναν από τους γνωστούς τους καβγάδες όμως, τα παιδιά σας σπρώχνουν το τραπεζάκι του σαλονιού και το τσάι που μόλις φτιάξατε πέφτει στο πάτωμα. Κάπου εκεί φουντώνετε, υψώνετε τον τόνο της φωνής σας και στέλνετε τα παιδιά σας στο δωμάτιο τους.

Το βράδυ δεν καταφέρνετε να κλείσετε μάτι. Στριφογυρνάτε στο κρεβάτι γεμάτοι/ες ενοχές. Άλλωστε ήταν ατύχημα. Δεν το έκαναν εσκεμμένα. Δεν θα έπρεπε να χάσετε την ψυχραιμία σας. Θα έπρεπε να το είχατε χειριστεί καλύτερα. «Από αύριο, θα είμαι ο τέλειος γονιός», δεσμεύεστε. Και κάπως έτσι προετοιμάζετε τον εαυτό σας για την αποτυχία.

Ο τρόπος που διατυπώνουμε τους στόχους μας είναι από μόνος του αρκετός για να καθορίσει αν τελικά θα τους επιτύχουμε ή όχι. Μη-ρεαλιστικοί στόχοι, όπως είναι για παράδειγμα το να επιθυμούμε να γίνουμε «οι τέλειοι γονείς», το μόνο που κάνουν είναι να μας κρατάνε μέσα σε έναν φαύλο κύκλο όπου βιώνουμε ασταμάτητα την αποτυχία και τις ενοχές. Πέραν αυτού, τέτοιου είδους στόχοι, υπερβολικά γενικευμένοι, αόριστοι και μη-μετρήσιμοι δεν μας βοηθούν στο να βάλουμε κάτω την διαδικασία που θα μας οδηγήσει τελικά στην επιτυχία. Τι μπορεί σημαίνει «τέλειος γονιός» άλλωστε; Και πως θα καταφέρουμε να μετρήσουμε τα βήματα μας για να διαπιστώσουμε εάν βαδίζουμε προς την σωστή κατεύθυνση;

Θέστε επομένως, εφικτούς, συγκεκριμένους και μετρήσιμους στόχους. Προσπαθήστε να φανταστείτε πόσο όμορφα θα νιώσετε όταν τους πετύχετε. Προσπαθήστε την ίδια στιγμή να εντοπίσετε από την αρχή πιθανές δυσκολίες, εμπόδια και προβλήματα, σκεφτείτε λύσεις και τρόπους υπέρβασης. Πρώτα έρχεται η επιθυμία και ο οραματισμός του που θα είμαστε και πως θα αισθανόμαστε αν η επιθυμία μας γίνει πραγματικότητα. Ύστερα έρχεται η ρεαλιστική προετοιμασία και ο σωστός προγραμματισμός.

Αν λοιπόν δεν έχετε όλες τις γνώσεις που χρειάζονται, ή αν απλώς σας λείπει το κίνητρο για να βάλετε μπρος, τότε τα νέα είναι καλά. Στην πραγματικότητα, το μόνο που χρειάζεστε είναι να θέσετε σε εφαρμογή τους παράγοντες «κατάσταση» και «στοχοθέτηση». Κι έτσι ξαφνικά, στόχοι και επιθυμίες που άλλοτε φάνταζαν αδύνατον να επιτευχθούν, θα είναι μέρος της καθημερινότητας σας.

Χρυστάλλα Μωυσέως

Εγγεγραμμένη Σχολική Ψυχολόγος (BSc, MSc)

Ειδική Μοντεσσοριανή Εκπαιδευτικός